در روزهایی که گلایه از لایحه‌ی خانواده و المپیک و مدارک دروغین کنار ممنوع‌الخروجی بیشماری از دوستان و دست به قلمان و هنرمندان قرار می‌گیرد، چشم به امید کدام روزنه دوخته‌ایم نمی‌دانم.
بزرگترین گناه یا دوری از خدا همان ناامیدی است، شاید برای فرار از "گناه" دست به دامان امید شده‌ایم.
از لایحه‌ی خانواده‌ای که 56 نفر از مطرح‌کنندگانش چند همسره هستند و تنها خانم مدافعی که حضور دارد توجیهی جز همسر دوم بودن را ندارد، تا المپیکی که چندین میلیون دلار هزینه برای آن متحمل شدیم و جز آبروریزی چیزی در پی نداشت، تا مدارکی که همه جعلی است و برای تشویش اذهان مساله‌ی "دوستی با اسرائیل" از طرف نزدیکان رئیس‌جمهور مطرح شده، تا ممنوع‌الخروجی و آزادالورودی همه دوستان و دست به قلمانمان و امروزه حتی هنرمندانی چون گلشیفته فراهانی، همه و همه نشان از آشفتگی اوضاع داخلی ما دارد، و قطعی‌های برق و آب و گرانی مردم را از درست نگریستن و درست تصمیم‌گرفتن بازداشته است.
و اما امروز
که جناب علم‌الهدی از زنانی می‌گوید که پرچم به دست وارد افتتاحیه‌ی مراسم المپیک شده‌اند و این خود یک ضد ارزش محسوب می‌شود چرا که همه کشورها پرچمدار مرد را به میدان فرستاده‌اند و یا حضور زنان اسکیت‌باز حتی با پوشش صحیح اما با ژست‌های نامناست!!!! تنها نگرانی خود را از ترویج تفکر "فمینیسم" به طرز آشکاری بروز داده است.
آنچه این میان قابل توجه است نگرانی و یا به عبارتی کاملتر ترس بیش از اندازه‌ای است که از قدرت گرفتن تفکر فمیمنیسم به چشم می‌خورد.
و این در حقیقت نشان از پیروزی است و نیاز به تبریک دارد.
و تنها نیازمند امیدی هستیم که گاه از پیروزی به دست می‌آید و گاه با فرار از گناه.
بزرگترین گناه یا دوری از خدا همان ناامیدی است، شاید برای فرار از "گناه" دست به دامان امید شده‌ایم.
از لایحه‌ی خانواده‌ای که 56 نفر از مطرح‌کنندگانش چند همسره هستند و تنها خانم مدافعی که حضور دارد توجیهی جز همسر دوم بودن را ندارد، تا المپیکی که چندین میلیون دلار هزینه برای آن متحمل شدیم و جز آبروریزی چیزی در پی نداشت، تا مدارکی که همه جعلی است و برای تشویش اذهان مساله‌ی "دوستی با اسرائیل" از طرف نزدیکان رئیس‌جمهور مطرح شده، تا ممنوع‌الخروجی و آزادالورودی همه دوستان و دست به قلمانمان و امروزه حتی هنرمندانی چون گلشیفته فراهانی، همه و همه نشان از آشفتگی اوضاع داخلی ما دارد، و قطعی‌های برق و آب و گرانی مردم را از درست نگریستن و درست تصمیم‌گرفتن بازداشته است.
و اما امروز
که جناب علم‌الهدی از زنانی می‌گوید که پرچم به دست وارد افتتاحیه‌ی مراسم المپیک شده‌اند و این خود یک ضد ارزش محسوب می‌شود چرا که همه کشورها پرچمدار مرد را به میدان فرستاده‌اند و یا حضور زنان اسکیت‌باز حتی با پوشش صحیح اما با ژست‌های نامناست!!!! تنها نگرانی خود را از ترویج تفکر "فمینیسم" به طرز آشکاری بروز داده است.
آنچه این میان قابل توجه است نگرانی و یا به عبارتی کاملتر ترس بیش از اندازه‌ای است که از قدرت گرفتن تفکر فمیمنیسم به چشم می‌خورد.
و این در حقیقت نشان از پیروزی است و نیاز به تبریک دارد.
و تنها نیازمند امیدی هستیم که گاه از پیروزی به دست می‌آید و گاه با فرار از گناه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر